Van Saigon tot Sapa, Sabaidee Laos!

Na onze eerste, goed bevallen nachtbus ervaring kwamen we al vroeg aan in Nha Trang, een redelijk toeristische kustplaats. Gelukkig konden we vroeg inchecken, backpacken hier is pure luxe: voor 15 euro per nacht heb je een prima hotelkamer incl badkamer, tv en airco. Nha Trang is één van de betere plekken om te duiken, en dat wilden wij graag testen! Na een beetje onderzoek besloten we te gaan voor een wat lokale duikoperator ipv van een westerse duikschool, en dat hebben we geweten.. Door een misverstand zijn we opgepikt door de verkeerde operator, waardoor we terecht kwamen op een ietwat gammele boot met enkel locals en niemand die voldoende Engels sprak om ons gerustgesteld 20 meter mee onder water te nemen. Structuur aan boord (duikapparatuur, instructeurs, briefings) was er niet, en tot op het laatste  moment hadden we eigenlijk geen idee wat ons te wachten stond. Uiteindelijk, met onze volledige uitrusting aan en net genoeg vertrouwen in onze eigen duikervaring besloten we er gewoon voor te gaan en hebben we twee hele mooie duiken gemaakt en veel kunnen zien!

Na Nha Trang zijn we, wederom met de comfortabele nachtbus, richting Hoi An vertrokken waar we verbleven in een guesthouse bij een heel vriendelijke familie. We hebben op een brommer de rit van meer dan een uur naar My Son afgelegd, de heilige stad van de Cham. Dit tempelcomplex is (uiteraard) een stuk minder indrukwekkend dan de tempels van Angkor, maar nog steeds heel erg de moeite waard. De "eendenvijvers'  (lees: bomkraters) bleken een heldere herinnering aan de oorlog waarin de VS dit complex voor een groot deel verwoestte. 

In de avond veranderd Hoi An in een prachtig met honderden lampions verlicht stadje waar je vooral veel en lekker kan eten; Hoi An staat bekend om haar 'streetfood', en dat bleek terecht! 

Vanuit Hoi An zijn we vroeg met de bus vertrokken, weer een stukje noordelijk richting Hue. In Hue hebben we de middag doorgebracht in de oude keizerlijke citadel, een enorm complex waar de keizer en zijn familie leefde. Heel interessant om te zien, en minstens zo indrukwekkend. Vanuit Hue zijn we met de nachttrein richting Hanoi vertrokken en dat bleek een relaxte rit van ongeveer 15 uur in een vierpersoons cabine. Vanuit het communistische Hanoi, wat vooral een heel erg drukke stad is met tienduizenden brommers, hebben we een dagtrip gemaakt naar Halong Bay: genieten! 

Tijdens de busrit van Hanoi na Sapa, een bergplaatsje in Noord Vietnam, kregen we allebei de griep, waardoor we in Sapa vooral onze hotelkamer hebben gezien. Gelukkig zorgen we soms nog best goed voor elkaar en voelden we ons na vier dagen weer goed  genoeg voor de 25 uur(!) durende busrit naar: Laos!!

Dat bleek een pittige rit: wegen die letterlijk nog af werden gemaakt, gedoe aan de grens (Dennis tegen grenswacht: 'this is fucking bullshit!') en heel veel kuilen. Maar de beloning was groot: Luang Prabang, een van de grotere steden (lees: stadje) van Laos, is een heerlijke plek waar we inmiddels 4 nachten verblijven. Vanuit Luang Prabang hebben we per tuktuk een trip naar de onrealistisch mooie Kuang Si watervallen gemaakt en een onvergetelijke dag gehad in de Elephant Village waar we met olifanten hebben geknuffeld en gebadderd :)

Morgen vliegen we naar Bangkok waar we de dag erna het vliegtuig pakken naar de laatste bestemming van onze reis: Korea!

Het gaat ons goed.

Liefs,

D&Y

Goodnight Saigon

Vandaag een week geleden stapten we in Melbourne in het vliegtuig naar Bangkok, Thailand. Met heel veel zin in nieuwe avonturen, maar ergens ook bewust van het feit dat we van comfortabele omstandigheden naar een wat ruigere manier van reizen vertrokken. Bangkok werd onze ingang voor zuidoost Azië: na een korte indruk van deze machtige stad en een nachtje slapen gingen we de volgende ochtend op zoek naar een bus die ons de 8 uur durende trip naar Siem Reap in Cambodja zou brengen. Dat bleek niet heel gemakkelijk, er werd ons direct duidelijk verteld dat alles volgeboekt was. Maar omdat wij met veel plezier moeilijk doen en omdat dat in Azië blijkbaar nog wel eens zin heeft, zaten we een uur later toch in de bus! Aangekomen bij de grens werden we meteen getrakteert op een nieuwe ervaring: zonder dollars en pasfoto maakten we weinig kans op een visum. Het niet hebben van pasfoto's konden we zonder veel moeite afkopen voor 5 dollar, en na een gek ritje achterop een scooter kon Dennis aan de andere kant van de grens (zonder visum!) even de nodige dollars uit de muur halen om vervolgens vrij snel de juiste plakkers en stempels in ons paspoort te ontvangen. Welcome to Cambodia!

Siem Reap is een redelijk grote stad in Cambodja en populair om een heel goede reden: het ligt vlakbij de tempels van Angkor. Dit tientallen vierkante kilometers grote tempel complex uit de Khmer-tijd is een van de grootste wereldwonderen, met als hoogtepunten Angkor Wat en Angkor Tom. We hebben in twee dagen met de hulp van een motor (eigenlijk meer een brommer) en onze onverschrokken houding tegenover het lokale verkeer heel veel van deze ongelooflijk indrukwekkende tempels kunnen zien. Zonsopgang bij Angkor Wat, Indiana Jones style Thom Ra, en het magische Bayon in Angkor Thom: een tempelparadijs!

Na Siem Reap zijn hebben we met de bus in 8 uur de tocht naar Phnom Penh gemaakt, de hoofdstad van Cambodja. "The Pearl of southeast Asia" was een stuk drukker, maar onder andere het koninklijk paleis en onze eerste kennismaking met de Mekong, de rivier die deze regio verbind, maakten absoluut indruk. Cambodja heeft in de korte tijd dat we er waren veel indruk gemaakt: een ontzettend lieve en warme bevolking, heerlijk eten en Angkor is een plek waar je niet snel uitgekeken raakt.

Vanuit Phnom Penh hebben we per vliegtuig de korte sprong gemaakt naar Ho Chi Min City, voor velen misschien beter bekend als Saigon. Druk, chaos en warm, een kop thee voor een klein café is genoeg om je ogen uit te kijken. In Saigon kwam er ook een stukje Deventer overwaaien: Jelske was in town! Heel erg fijn om weer een van onze beste vrienden in levende lijve te zien, en omdat ze die avond jarig werd hebben dat eens goed gevierd :)

De dag daarna scheidden onze wegen pas in de avond weer, en hebben we overdag doorgebracht in Dam Sen Waterpark, waar alle glijbanen zijn gebouwd op kleine Aziatische mensen en niet op grote Hollanders. Kortom: Jelske en Dennis zijn er net heelhuids vanaf gekomen.

Dit bericht is geschreven in de nachtbus van Saigon naar Nha Trang, waar we een paar dagen blijven. Als het lukt gaan we morgen duiken: Zin in!

yêu từ Việt Nam,

D&Y

Bye bye Pacific!

Zo, dat is alweer een tijdje geleden sinds ons laatste blog!

We hebben dus nog een 5 daagse walking track gedaan, zoals de kiwi's het noemen: tramping. Op een woensdagochtend zijn we naar Lewis pass parking spot gereden om te beginnen aan de St.  James walk, een van de langste Walks van Nieuw Zeeland.

Iedere dag hebben we ongeveer 10-15 km afgelegd door de bergen, over rivierbeddingen, over velden. We hebben supermooi weer gehad en iedere dag op tijd vertrokken om de hitte zoveel mogelijk te ontwijken. We zijn nog steeds van mening: dit is zo gaaf om te doen!

Iedere nacht verbleven we in een "hut" van de DOC, een simpel huisje van hout met wat 'bunks' en water uit de regenton met wat geluk is er een kaarsstompje over voor wat sfeerlicht in de avond.  Iedere hut is openbaar en elke hiker kan er tegen kleine betaling gebruik van maken. Zo is de kans dat je met andere hikers een hut deelt, na 2 nachten volledige isolatie hebben we 3e nacht gezelschap van een Amerikaan gehad en de laatste dag een Fransman. Iedere hut heeft een eigen karakter en ze hebben allemaal een ding gemeen: adembenemend mooie locatie. Plus: als je de hut ziet maakt je hart even een sprongetje van geluk want dan is de welverdiende rust voor de dag  begonnen! Dat over de huts.

Om weer bij onze auto te komen aan het einde van de tramp moesten we hitchen. Voorbereid op een uurtje duimpje omhoog steken werden we blij verrast: de eerste 'oefenduim' was onze lift! Een vriendelijk echtpaar heeft ons, lees: twee stinkende hikers, zonder twijfel opgepikt en na een gezellig ritje ons afgezet bij de auto.

Na een welverdiende fish and chips zijn we in Hanmer Springs weer geland voor een douche, leuk gezelschap en bed.

En toen was het zover, de laatste nachtjes kamperen. Wel een van de mooiste en gratis campsites aan zee bij Akaroa, een Franse nederzetting bij Christchurch. De laatate avond heeft Dennis bij eb wat mossels verzameld in de baai, deze schoongemaakt, gekookt en smakelijk opgegeten. Recap: Gratis overnachten, eten vers uit de zee, terwijl de zon ondergaat achter de bergen. Onbetaalbaar!

Maar aan alles komt een eind; we hebben afscheid moeten nemen van onze trouwe auto.. We hebben haar kunnen verkopen aan een oud collega uit onze tijd in Blenheim, gelukkig is de stres van 'het moeten verkopen voor onze vlucht' ons bespaard gebleven!

De laatste paar dagen tot onze vlucht naar Australië hebben we vervolgens in Christchurch doorgebracht en moesten we even wennen aan een autoloos bestaan. "Hoe werkt dat met die bus?" Na het verwerken van dat afscheid;  een ander afscheid..

Byebye, een ode aan Kiwiland! Een ode aan de kustlijnen vol met seals waar we gesurft hebben, ode aan de baaien met speelse dolfijnen en die ene pinguïn! Ode aan de vulkanen, bizarre geisers en mudpools. Ode aan de bergen die we hebben beklommen. Ode aan de zure armen van Kayakken op zee, de spierpijn van onkruidwieden op de druivenplantages. Ode aan de meat pies, fish n chips en lemon &peroa (lokale frisdrank). Ode aan onze auto, dat ze maar veel reizigers mag vervoeren. Ode aan de gletsjers, dat ze nog wat langer zichtbaar blijven. Ode aan de kiwi's die hitchhikers zonder aarzeling oppikken. Ode aan de hoge kosten in levensonderhoud, we zijn nu bijna vegetariërs, ode aan de gascooker. Ode aan de fiorden, ode aan de wegen die allemaal 'scenic' genoemd kunnen worden. Ode aan alle campsites en de vrijheid!

Dinsdag 23 februari zijn we aan een nieuw hoofdstuk begonnen: Australië! Eerste halte was Sydney, waar we maar 1 volle dag hadden voor deze iconische stad, maar het hielp dat Dennis hier al eens eerder was en een goede tourguide kon spelen (inclusief historische achtergrond informatie over verscheidene bezienswaardigheden)! En in een paar woorden; Sydney was snikheet, prachtig, lekker druk (even wat anders na 3 maanden in het kalme kiwiland), iconisch en supergaaf! Heel indrukwekkend om Opera House en de Harbour Bridge te zien, dan realiseer je je dat je in een van de grootste en belangrijkste steden van Down Under bent.

Vervolgens hebben we met de trein de 12 uur durende reis naar  Melbourne gemaakt, een perfecte manier om in korte tijd een beetje indruk te krijgen van dit enorme land. In Melbourne konden we weer blijven slapen bij Karl & Larissa (kerst, Auckland ) en hebben we in 4 dagen Melbourne en de pinguïn parade op Phillip Island gezien, en met de Jeep Wrangler cabriolet de Great Ocean Road gereden. Die hebben we helaas niet helemaal af kunnen maken omdat we halverwege met een kapotte versnellingsbak aan de kant van de weg stonden. Veel wachten, een trailer, de laatste fish&chips en een lange rit terug naar Melbourne werd achteraf een prima afsluiter van ons Aussie avontuur.

Inmiddels zitten we al een paar dagen in Azië, via een nachtje Bangkok, Thailand, zijn we nu in Siem Reap, Cambodia, aangekomen. Snel meer hierover.

Het gaat ons goed, we hopen jullie ook!

Veel liefs,

D&Y